Een grote drukte heerst in 't houten slaapgebouw.

't Is avond reeds en morgen wacht de zondagsrust,

een vroeger blijde dag, nu altijd droef en grauw

voor d'arme vlucht'ling, levend doelloos, zonder lust.

D'eentoon'ge taak die week'lijks weer gebeurt,

het schuren ener zaal wordt vluchtig gauw verricht

door een'ge mannen, vrouwen, aangesteld om beurt

wijl 't elke vlucht'ling doet als algemene plicht.

uit zijn laatste brief, 10-2-1916